Kraków - miasto położone nad Wisłą w południowej Polsce, drugie w kraju - po Warszawie - pod względem liczby mieszkańców i pod względem powierzchni. Jedno z najstarszych miast Polski, o ponad tysiącletniej historii. Kraków posiada wartościowe zabytki architektury, działa w nim wiele instytucji i placówek kulturalnych.

Do marca 1596 Kraków był faktyczną stolicą Polski i siedzibą polskich królów. Obecnie jest stolicą województwa małopolskiego, a także centralnym ośrodkiem metropolitalnym aglomeracji krakowskiej. W zapisach historycznych jest uznawany za główne miasto historycznej Małopolski. Do historycznej funkcji Krakowa odnosi się jego pełna, usankcjonowana prawnie przez Radę Ministrów nazwa urzędowa - Stołeczne Królewskie Miasto Kraków.

Od 1000 roku na mocy dekretu papieża Sylwestra II Kraków stał się stolicą nowopowołanej diecezji krakowskiej (jednej z czterech w Polsce), od 1925 Archidiecezji krakowskiej, a od 1992 Metropolii krakowskiej.

ZABYTKI KRAKOWA - FOTOGRAFIE
Fotografia	Opis
	Budynek teatru utrzymany jest w stylu eklektycznym z przewagą neobaroku (częstym w tym okresie w państwie habsburskim). Tę nową scenę narodową w Krakowie dla zespołu występującego przy ul. Jagiellońskiej zaprojektował Jan Zawiejski. Teatr powstał na miejscu wyburzonego w 1892 kościoła Ducha Świętego. Był to pierwszy budynek w Krakowie, który posiadał oświetlenie elektryczne. Początkowo nosił nazwę "Teatr Miejski", dopiero w 1909 otrzymał imię Juliusza Słowackiego. Teatr miał na koncie prapremiery dramatów romantycznych, modernistycznych i z okresu 20-lecia międzywojennego. W czasie II wojny światowej w gmachu Teatru Słowackiego działał teatr niemiecki. Ostatnie przedwojenne przedstawienie polski zespół dał jesienią 1939, a ponowną pracę rozpoczął 19 lutego 1945. Od 27 marca 1976 obok głównej sceny istnieje Scena Miniatura, tzw. mała scena przy placu św. Ducha 2, która stanęła w budynku dawnej elektrowni. W ramach teatru od 2000 działa też Scena Przy Pompie (letnia scena ogródkowa), a 7 listopada 2003 rozpoczęła działalność Scena W Bramie, zaadaptowana z dawnego magazynu dekoracji (scena eksperymentalna) - obie przy placu św. Ducha 4. Od 2002 w teatrze odbywają się spotkania Krakowskiego Salonu Poezji.
	Kościół archiprezbiterialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, zwany także kościołem Mariackim - jeden z największych i najważniejszy, po Katedrze Wawelskiej, kościół Krakowa, od 1962 posiada tytuł bazyliki mniejszej. Należy do najbardziej znanych zabytków Krakowa i Polski. Jest kościołem gotyckim, budowanym w XIV i XV wieku. Położony jest przy północno-wschodnim narożniku Rynku Głównego, na Placu Mariackim. Kościół znajduje się na trasie Małopolskiej Drogi św. Jakuba z Sandomierza do Tyńca.
	Sukiennice - handlowy budynek, w którym znajdowały się kramy (lub kramy i składy) najczęściej z suknem (stąd nazwa). Zazwyczaj umieszczano je na środku rynku w europejskich miastach, które leżały na szlakach handlowych. Wznoszono je od średniowiecza do XVII wieku.
	Wawel - wzgórze na Pomoście Krakowskim, w Krakowie, w Dzielnicy I Stare Miasto, na lewym brzegu Wisły; wysokość 228 m n.p.m., antropogeniczne; historyczna dzielnica Krakowa, na wzgórzu zabytkowe zespoły budowlane. Wzgórze Wawelskie ma charakter zrębu tektonicznego powstałego w miocenie (23-5 mln lat temu) i zbudowanego z górnojurajskich wapieni wieku oksfordzkiego (161-155 mln lat temu). Wapienie te są silnie skrasowiałe i obfitują w jaskinie[potrzebne źródło] (np. Smocza Jama). Dlatego też wzgórze mogło pierwotnie nazywać się wądół, wąwał, wąwel. W średniowieczu słowem wąwel nazywano wąwóz, jaki dzielił niegdyś dwie części wzgórza. Według innej teorii słowo to oznacza "wyniosłość wśród mokradeł", którymi otoczone było wzgórze. Istnieje także teoria, jakoby nazwa Wawel pochodziła od nazwy Babel.
	Barbakan w Krakowie (zwany też potocznie Rondlem) - barbakan, najbardziej wysunięta na północ część fortyfikacji miejskich w Krakowie. Stanowi wycinek koła o średnicy wewnętrznej 24,40 m, a grubość murów sięga powyżej 3 m. Jest to gotycka budowla z siedmioma wieżyczkami. Dawniej był połączony z Bramą Floriańską długą szyją i jego głównym zadaniem była jej obrona. Został wzniesiony w latach 1498-1499 za panowania Jana Olbrachta w obawie przed najazdem wołosko-tureckim zagrażającym Krakowowi po klęsce bukowińskiej. Według oceny specjalistów w okresie od XV do XVIII wieku był fortecą nie do zdobycia.